#SF – JEALOUS

                สิ้นประโยคปาร์คชานยอลก็ไม่รีรอให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ เขาโน้มตัวลงมาประกบริมฝีปากกับคนตัวเล็กกว่าอย่างหนักหน่วง หากแต่เพียงว่าครั้งนี้กลับไม่มีอารมณ์ครุกกรุ่นของคนตัวสูงที่ส่งความรู้สึกผ่านริมฝีปาก มีเพียงจูบอันแสนคุ้นเคยของทั้งสองร่างที่รู้กันเป็นอย่างดี ปาร์คชานยอลค่อยๆไล่เล็มริมฝีปากเล็กอย่างแผ่วเบา คล้ายกับปุยเมฆนุ่มๆที่คอยละเลียดสัมผัส เขาใช้แขนทั้งสองข้างรั้งเอวบางเข้ามาแนบชิดตัวเองก่อนจะดูดดุนริมฝีปากเล็กเป็นเชิงขออนุญาตพร้อมกับสอดลิ้นเข้าไปเก็บเกี่ยวความหอมหวานจากคนตรงหน้าอย่างใจเย็น

                ในทีแรกแบคฮยอนออกแรงดิ้นและขัดขืนเล็กน้อย แต่แล้วพอได้รับสัมผัสจากชานยอลก็ทำให้คนตัวเล็กกว่ายอมอ่อนข้อลง และค่อยๆปล่อยตัวเองไปตามแรงอารมณ์ที่ร่างสูงเป็นฝ่ายเริ่มนำและชักจูง จนคนตัวเล็กไม่มีทีท่าจะขัดขืนหรือผลักไสอีกแล้ว ทุกอารมณ์โกรธก่อนหน้านี้หายไปพร้อมกับมีความโหยหาและความคุ้นเคยจากทั้งสองมาแทนที่

                ใบหน้าสวยหลับตาพริ้มรับจูบจากคนตัวสูงกว่า มือเรียววางไว้บนไหล่กว้างพร้อมกับเอียงใบหน้าเพื่อปรับองศาให้จูบครั้งนี้แนบชิดยิ่งขึ้น แบคฮยอนรู้สึกถึงกระดุมเสื้อของตัวเองที่กำลังถูกปลดลงเรื่อยๆจนถึงเกือบเม็ดสุดท้าย

                ชานยอลยังคงบดขยี้จูบอย่างต้องการตามแรงอารมณ์ที่เริ่มปะทุขึ้น และเขาไม่คิดจะหยุดมันในเวลานี้แน่นอน มือสากลูบไล้ไปตามหน้าท้องแบนราบที่ก่อนหน้านี้เคยมีไขมันหยุบหยับแต่ปัจจุบันมันถูเปลี่ยนเป็นกล้ามเนื้อสมวัย แต่ไม่ว่ายังไงชานยอลก็ชอบมันอยู่ดี เขาค่อยๆลากมือขึ้นมาถึงหน้าอกเนียนที่ถูกประดับด้วยตุ่มไตสีอ่อน ขยับนิ้วแกร่งสะกิดเร้ายอดอกเล็กอย่างหยอกล้อก่อนจะจงใจออกแรงกดปลายนิ้วเคล้นคลึงจนเริ่มแข็งตัว

                แบคฮยอนสมองขาวโพลนจากสัมผัสที่ชานยอลมอบให้ ในตอนนี้เขาคิดอะไรไม่ออกได้ปล่อยให้ตัวเองคอยสนองทุกอย่างที่ชานยอลกำลังกระทำ เผยอริมฝีปากสวยกดจูบตอบรับอีกคนแนบแน่นแม้จะเริ่มรู้สึกเจ็บจากการถูกบดขยี้ซ้ำๆแล้วก็ตาม แต่แรงอารมณ์ที่มีมากในตอนนี้ทำให้ไม่สามารถยั้งคิดอะไรได้ หน้าอกขาวบางแอ่นรับสู้มือใหญ่ของร่างสูงโดยไม่รู้ตัว

 ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เขาเป็นฝ่ายที่เต็มใจโดนล้อมและโดนฉุดขึ้นลงไปตามร่างสูงคนนี้

".. อื้อ .."

                เลื่อนมือเรียวสวยขึ้นคล้องคอหนาพร้อมกับบีบลูบท้ายทอยของเจ้าของผมสีแดงเพลิงเบาๆ และก่อนที่ลมหายใจจะถูกพรากไปจนหมดแบคฮยอนเป็นฝ่ายผละปากออกก่อนจะหอบหายใจเล็กน้อยกับการจูบที่ดุเดือดเมื่อสักครู่

                ทันทีที่ริมฝีปากของทั้งสองแยกออกจากกัน ปาร์คชานยอลก็ไม่ปล่อยให้แบคฮยอนต้องคอยนาน เขาเริ่มจู่โจมซอกคอขาวเป็นลำดับถนัดมา ลากลิ่นร้อนไปตามแนวสันกรามเรียวเล็กพลางขยับนิ้วบีบเคล้นยอดอกสวยอย่างสนุกมือ

                ร่างกายของแบคฮยอนอ่อนยวบเป็นขี้ผึ้งรนไฟทันทีที่เจ้าของผมสีแดงเพลิงตวัดลิ้นเลียติ่งหูเล็กอันเป็นจุดสำคัญที่มีเพียงปาร์คชานยอลเท่านั้นที่รู้

"ไงแบคฮยอน อยากให้ผมหยุดตอนนี้รึเปล่าครับ" เสียงทุ้มเบาที่ไม่ว่าจะฟังตอนไหนก็ดูจะรื่นหูไปเสียทุกครั้งสำหรับคนตัวเล็กกำลังเอ่ยอย่างลองเชิง ในขณะที่ร่างสูงแทรกตัวเข้ามาระหว่างขาเล็กได้สำเร็จ

                แบคฮยอนไม่ตอบ เขารั้งคอคนตรงหน้าลงมากระซิบอะไรบางอย่างก่อนที่ชานยอลจะกระชากเสื้อเชิ้ตตัวบางออกจากร่างอีกคนอย่างไม่ใยดี ลิ้นร้อนจู่โจมตุ่มไตสีหวานอีกครั้ง เขาจงใจทั้งดูดทั้งขบเม้มเลียจนได้ยินเสียงจ๊วบจ๊าบปะปนไปกับเสียงหอบหายใจของแบคฮยอน

"อ๊ะ.. อ่า.. ชานยอล"

                นิ้วเรียวสวยของคนตัวเล็กสอดเข้าขยำกลุ่มผมสีแดงเพลิงเบาๆพร้อมกับแอ่นอกเข้าหาโพรงปากอุ่นอย่างลืมตัว หลับตาเชิดหน้าพลางขบเม้มริมฝีปากเพื่อสะกัดกลั้นเสียงอันหน้าอาย

"อย่ากัดปากสิแบคฮยอน ถ้ารู้สึกดีก็ปล่อยมันออกมาให้ฉันได้รู้"

"ตะ.. ตรงนั้นเดี๋ยวก่อน อื้ออ.. " ยังไม่ทันสิ้นประโยคมือใหญ่ก็ลากลงไปถึงเป้ากางเกงเล็กเสียก่อน ชานยอลค่อยๆลูบผ่านเนื้อผ้าช้าๆราวกับว่าต้องการให้มันตื่นตัวอย่างเต็มที่เสียก่อน

                ทางฝ่ายแบคฮยอนหลังจากที่โดนปลุกเร้าอารมณ์จนเกือบถึงขีดสุดแล้วก็ได้แต่ใช้สองมือยันตัวเองไว้ไม่ให้ตกจากขอบโต๊ะแต่งหน้าพร้อมกับส่งเสียงอื้ออึงเมื่อคราวที่ใครอีกคนจับต้องร่างกาย

                และตอนนี้เขาไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว ถ้าชานยอลจะลงโทษละก็ บอกเลยว่าแบคฮยอนคนนี้ยอมแล้ว หากเมื่อรู้ตัวอีกที กางเกงสแลคขายาวของคนตัวเล็กก็ถูกถอดออกไปพร้อมกับชั้นในสีสะอาดตา และชานยอลก็ยังคงเป็นชานยอล มือสากเลื่อนไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวที่ชูชันล่อให้เข้าไปสัมผัส ก่อนจะออกแรงรูดรั้งอย่างเบามือ

"อ่า.. อ๊ะ.."

ความร้อนจากฝ่ามือหนาหรืออะไรก็ตามที่ทำให้เขาต้องโอนอ่อนให้กับสัมผัสของชานยอลแบคฮยอนไม่อยากจะสนใจ

                เพราะตอนนี้ที่หน้าสนใจกว่าคือลิ้นร้อนของพ่อหนุ่มสุดฮอตหนึ่งในสามผัวของแฟนด้อมกำลังลากเลียไปตามความยาวที่มีไม่มากของแกนกายเล็ก ชานยอลครอบปากดูดส่วนหัวเบาๆอย่างไม่นึกรังเกียจก่อนที่จะโพรงปากอุ่นจะครอบครองมันไว้พร้อมกับขยับเข้าออกช้าๆ แบคฮยอนรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกราชสีห์ตัวสูงชักจูงไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบ

                โพรงปากชุ่มน้ำยังคงทำหน้าที่ปลุกเร้าร่างเล็กอย่างไม่ลดละ ชานยอลเร่งจังหวะเข้าออกให้มากขึ้นอีกพร้อมกับจงใจดูดดุนส่วนปลายอย่างเอาใจ จนแบคฮยอนจะเสร็จเสียเดียวนั้นทั้งๆที่เพิ่งจะเริ่มไปได้ไม่เท่าไร

"ชะ..ชานยอล อื้อ.."

                ยังไม่ทันจะขาดคำ ร่างกายไม่รักดีของแบคฮยอนก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักออกมาเข้าปากอีกคน คนตัวเล็กหอบหายใจถี่พลางปรือตามองคนตัวสูงที่อ้าปากรับน้ำรักของเขาและกลืนลงไปอย่างไม่นึกรังเกียจ ชานยอลใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดมุมปากที่เลอะคราบน้ำรักของคนตัวเล็กออกก่อนจะใช้อีกมือเลื่อนไปลูบใบหน้าหวานที่แสนจะหวงแหนอย่างเบามือ

"หวานเหมือนเดิม ไม่ว่าจะตรงไหน"

                คำพูดไม่กี่คำของปาร์คชานยอลเล่นเอาใบหน้าสวยของใครอีกคนสีจัด ไหนจะสายตาที่มองร่างกายของเขาอย่างโลมเลียนั่นอีก ไม่เอาแล้ว ถ้ายังจะนานกว่านี้คนอื่นต้องสงสัยแน่ว่าเขาสองคนหายไปไหน แต่ยังไม่ทันจะไปขยับตัว คนตรงหน้าก็ปลดเข็มขัดราคาแพงออกมามัดมือเล็กไว้ทั้งสองข้าง

"จะเล่นอะไร.."

"อะไรที่นายจะรู้สึกดีนั้นแหละแบคฮยอน"

                ร่างสูงดันตัวแบคฮยอนให้อยู่ในท่าก้มโค้ง หันหน้าเข้ากระจกเงาบานใหญ่ เขานั่งคุกเข่าลงก่อนจะแยกขาเรียวสวยออกเผยให้เห็นช่องทางรักที่เต้นตุบๆราวกับเชิญชวนให้เข้าไปสัมผัส ชานยอลแหวกแก้มก้นเล็กออกพร้อมกับซุกหน้าลงไปก่อนจะใช้ลิ้นโลมเลียหน้าช่องทางจนเปียกแฉะ เรียกเสียครางไม่เป็นภาษาของแบคฮยอนได้เป็นอย่างดี

"อ๊ะ.. อ๊าาา.. "

                เผยอปากครางกระเส่าพร้อมกับขยับก้นแนบชิดกับใบหน้าคมอย่าลืมตัว ปลายเท้าจิกเกร็งแน่นระบายความเสียว ก่อนจะสะดุ้งตัวเล็กน้อยทันทีที่แกนนิ้วยาวสอดเข้ามาแทบลิ้นแฉะอย่างไม่ทันตั้งตัว ร่างสูงทิ้งตัวแนบแผงอกแน่นแนบไปกับแผ่นหลังเนียนพลางขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ จากหนึ่งกลายเป็นสองนิ้ว ช่องทางสีหวานตอบรับแกนนิ้วเป็นอย่างดี ร่างเล็กใต้ร่างบิดเร้าไปมาอย่างต้องการ

ชานยอลไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเขาอะไรใส่เข้าไปตอนนี้มันจะเสียวขนาดไหน

"อาห์.. อ้าา เอาเข้ามาเลย.."

                แน่นอนว่าปาร์คชานยอลไม่ขัดใจร่างเล็กตรงหน้า เขาใช้อีกมือปลดกางเกงสีดำพร้อมกับชั้นในสีเข้มลงไปกองที่หน้าขาพร้อมกับดึงแกนนิ้วออกจนแบคฮยอนร้องครางเสียงหลงทันทีที่รู้สึกวูบไหวในท้องน้อย

"แบคฮยอน.." เสี้ยงทุ้มเอ่ยเรียกก่อนที่ร่างเล็กๆของแบคฮยอนจะถูกอุ้มขึ้นไปนั่งอยู่บนโต๊ะแต่งหน้าตัวยาว แผ่นหลังเนียนแนบกับกระจกเงาอย่างไม่ต้องสงสัย

                มืออีกข้างรูดรั้งแกนกายตัวเองอีกสองสามครั้งจนมันแข็งตัวเต็มที่พร้อมกับ แยกขาเรียวออกจากกันก่อนจะจ่อส่วนนั้นไว้ปากช่องทางสีหวานที่เหนอะหนะไปด้วยน้ำลาย พร้อมกับดันมันเข้าไปจนส่วนหัวผลุบหายเข้าไปในช่องทาง

"อึก.. ชะ.. ชานยอล.."

                ร่างเล็กหลับตาแน่นพร้อมกับยกสองแขนที่ถูกพันธนาการด้วยเข็มขัดคล้องคอหนา เขารู้สึกว่าช่องทางมันกำลังตอดรัดแกนกายใหญ่ของอีกคนอัตโนมัติโดยที่ไม่ต้องใช้สมองสั่งการ รวมถึงตอนนี้ที่แบคฮยอนกำลังพยายามดันตัวเองเข้สแกนกายอีกคนจนมันผลุบหายเข้าไปในช่องทางถึงครึ่งลำ

                ชานยอลไม่รอช้าเขาเริ่มถอยแกนกายออกเล็กน้อยเพื่อตั้งหลักก่อนจะกระเข้าไปจนสุดความยาว ความหึงหวงถูกแทนที่ด้วยแรงอารมณ์ทั้งหมดและมันก็ถูกส่งผ่านทางการกระทำที่ทั้งสองร่างต่างตอบรับกันเป็นอย่างดี

"อ่าห์ แบคฮยอนนา.. "

" อ๊า.. อ้ะ.. อ้าา.."

                จังหวะรักของทั้งคู่เริ่มรุนแรงขึ้นตามลำดับ ชานยอลยกขาเรียวข้างหนึ่งพาดบ่าเอาไว้แล้วโน้มตัวลงไปซุกไซร้ซอกคอขาวพลางขยับสะโพกเข้าออกอย่างต่อเนื่อง แกนกายเล็กเสียดสีกับหน้าท้องแกร่งทุกครั้งตามจังหวะรักจนมันแทบจะแตกเสียเดียวนั้น

"อ้ะ.. ละ ลึกเกินไปแล้ว อ๊าา.. " แบคฮยอนอ่อนระทวยเกินกว่าจะจะตอบโต้อะไร เขาเพียงแค่เชิดหน้าเผยแากครางกระเส่าไม่เป็นภาษา เซ็กส์ของชานยอลร้อนแรงเสมอไม่ว่าที่ไหน และแบคฮยอนก็เต็มใจจะรับมัน

" มีใครอยู่ในห้องรึเปล่าครับ ผมลืมโทรศัพท์ไว้"

                เสียงเคาะประตูจากภายนอกดังขึ้นในขณะที่สองร่างกำลังสอดประสานกันได้อย่างดี แบคฮยอนที่ดูจะมีสติมากกว่ายกมือขึ้นปิดปากกลั้นเสียงครางในขณะที่ชานยอลก็พร้อมจะกระแทกแกนกายเข้าไปซ้ำๆอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

"อืม.. ตอบมันไปสิแบคฮยอน"

"อ้ะ.. ฉัน .. อื้อ! เองจงอิน ปะ แปบนะ อ.."

"เฮ้! พี่โอเครึเปล่าแบคฮยอน"

"อะ อื้ม.. อ้า.. อ้ะ.. โอเค"

                ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มน้อยๆทันทีที่โดนมือเล็กฟาดจนเป็นรอย เพราะในขณะที่แบคฮยอนตอบรุ่นน้องในวงเขาจงใจหมุนวนสะโพกพลางกระแทกเข้าออกอย่างรวดเร็ว

                เพียงแค่ชั่วอึดใจที่ถูกรบกวน ก่อนจังหวะรักจะเริ่มอีกครั้ง ชานยอลก้มมองช่องทางที่ตอบรับแกนกายใหญ่อย่างรู้งานที่ไม่รู้ตอนนี้ถูกชโลมไปด้วยน้ำอะไรต่อมิอะไรมากมายจะรู้สึกทะลึ่งไปหมด ไหนจะภายในที่จะตอดรัดแกนกายของเขาจนเหมือนไม่อยากในเอาออกไปไหน

"แน่นชิบหาย.. ซี๊ดด.."

                ทุกครั้งที่มีเซ็กส์กันไม่มีครั้งไหนที่ทั้งสองร่างจะรู้สึกอยากปฎิเสธการกระทำของกันและกัน แบคฮยอนถูกดึงลงมาให้ยืนบนพื้นก่อนจะหันหน้าเข้ากระจก สองมือแกร่งแบะแก้มก้นเล็กออกก่อนจะสอดแท่งเนื้อยาวเข้าออกไม่ยั้งจนได้ยินเสียงเรื้อกระทบกันปะปนไปกับเสียงครางกระเส่า

               

"บะ.. เบาหน่อย สุดหล่อ.. อ้าา .. ไม่ไหวแล้ว อ๊าา! "

ในหน้าหวานชื้นเหงื่อเชิดขึ้นอีกครั้งก่อนจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักออกมาอีกครั้งโดยที่ยังไม่ทันจะสัมผัสมันเลยด้วยซ้ำ เห็นดังนั้นชานยอลก็ไม่รีรอให้อีกร่างสำเร็จความใคร่ไปเพียงคนเดียว เขายกเขาเรียวเกี่ยวเอวไว้อีกครั้งก่อนจะหลับหูหลับตากระแทกแกนกายใหญ่ถี่รัวจะอีกคนแทบจะร่างแตกเพราะความรุนแรงและคับแน่นภายในนั้นเหลือเกิน

"ฉันรักนาย.. แบคฮยอน อืมม.."

"อาห์ .. อื้ออ.. "

                หยาดน้ำเหนียวข้นถูกปล่อยเข้าไปในตัวแบคฮยอนจนเขารู้สึกวูบไหวในช่องท้องอีกครั้ง ชานยอลขยับเข้าออกอีกสองสามทีก่อนจะฉีดพ่นน้ำพันธุ์ออกมาจนหมดโดยที่ช่องทางสีหวานก็กวาดเก็บมันไว้ภายในทั้งหมด ใบหน้าคมซุกลงกับกลุ่มผมสีดำสนิทเพื่อสูดความหอมที่หลงใหลอีกครั้งก่อนจะถอดแกนกายออกจนแบคฮยอนแทบจะล้มทั้งยืนหากไม่มีวงแขนแกร่งของร่างสูงโอบเอวไว้

"รีบแต่งตัวซะ ฉันจะเอาโทรศัพท์ออกไปให้จงอิน" ร่างเล็กพยักหน้ารับพร้อมกับเอื้อมมือลงไปสัมผัสช่องทางสีหวานที่ค่อยๆคืนตัวเบาๆ น้ำหนืดที่ติดนิ้วมาด้วยทำให้เขารู้สึกทะลึ่งแปลกๆ แต่รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ชานยอลเข้ามาจูบหน้าผากแล้วเดินออกไปพร้อมกับโทรศัพท์ของรุ่นน้องในวง

/////// สามารถไปคอมเม้นแบ่งปันความกามกันได้ที่ http://writer.dek-d.com/tanggwatanya/writer/viewlongc.php?id=1385339&chapter=29 หรือ #ฟิคเสี้ยนชบ ที่เก่าที่เดิมที่เคยคุ้นตาของพวกเราได้เลยนะคะ///////

CRAVE - Chapter 25

                ชานยอลกดตัวแบคฮยอนลงกับเตียง คนตัวเล็กตกใจนิดหน่อยแต่ก็เริ่มปรับตัวได้หลังจากคำพูดอันเป็นสัญญาณว่ารู้กัน

                เขาทั้งคู่ห่างหายเรื่องนี้ไปเกือบเดือนเพราะกำลังยุ่งๆ เหมือนไฟที่รอน้ำมันจุดให้ร้อนกว่าเดิม ยิ่งห่างหายกันไปแบบนี้ยิ่งคิดถึงกันมากขึ้น

“คิดถึงกูอ่ะดี๊” แบคฮยอนเอ่ยแกมหยอกเมื่อชานยอลผละริมฝีปากออกมา แขนเล็กโอบรอบคออีกคนอย่างรู้งาน

“จะยั่วอะไรนักหนาวะมึงเนี่ย” ชานยอลใช้นิ้วชี้เคาะหน้าผากแบคฮยอนเบาๆพลางปล้นจูบจากริมฝีปากเล็กอีกรอบ มือหนาจับเอวคอดไว้ ผ้าคลุมอาบน้ำที่ทำท่าจะหลุดออกจากไหล่เล็กก็ไม่หลุดดูยั่วอารมณ์ของเขามากกว่าเดิมเสียอีก

“ที่ยั่วเพราะคิดถึงมึงไง ควาย”

                เป็นคำด่าที่โคตรน่ารักเลยในตอนนี้....

“มึงแม่ง..โง่ แค่นี้ก็ไม่รู้”

“รู้อะไร” ชายหนุ่มขมวดคิ้วมองคนใต้ร่างที่เอาแต่เม้มปากจิ้มลิ้มนั้นไม่หยุด มือหนาเลื่อนขึ้นไปเขี่ยริมฝีปากแดกฉ่ำของแบคฮยอนไปมา อดจะยิ้มเพราะความเอ็นดูไม่ได้ ใครบอกว่าชานยอลติดแบคฮยอนกัน แบคฮยอนต่างหากที่ติดเขาน่ะ ไม่งั้นไม่ยั่วขนาดนี้หรอก

“อย่าแกล้งโง่ไอ้สัด...” พูดยังไม่ทันจบประโยคแขนเรียวก็ดึงข้อมือหนาให้โถมใส่ตัว ริมฝีปากอิ่มกดจูบที่ปากแดงบาง ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าภายในกลีบปากนุ่มด้วยความรุนแรงตามอารมณ์ที่ห่างหายกันมานาน

                ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของอีกฝ่าย ชานยอลดึงดูดกลีบปากแดงสด มือหนาแหวกสาบเสื้อคลุมสีขาวจนหลุดออกมากองที่ไหล่เล็กขาวสะอาดตา

                หลังจากสังเกตว่ารอยที่เคยทำไว้ที่คอแบคฮยอนมันเริ่มจางหายไปแล้ว ชายหนุ่มกดจมูกสูดดมความหอมที่ซอกคอขาวเต็มแรงจนได้ยินเสียงหายใจลอดเข้าหู มือหนาสอดใต้ชุดคลุมอาบน้ำราคาแพงไปใต้เอวบาง เค้นสะโพกนิ่มใช้ปลายจมูกเลื่อนฟัดทั่วซอกคอและแผ่นอก

                แบคฮยอนผู้ที่แพ้ชานยอลแค่เรื่องบนเตียงก็ได้แต่ทำอะไรไม่ถูกมือเรียวจิกกำผ้าปูที่นอนแน่นจนมือสวยช้ำ ไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะความเสียวที่อีกฝ่ายส่งมาให้ต่างหาก

“มึง...อ่ะ...”

“อะไร กูทำไมครับ?”

                ลมหายใจร้อนเป่ารดซอกคอและกกหูทำเอาแบคฮยอนตัวอ่อนยวบ ร่างบางคลายมือที่กำผ้าปูที่นอนไว้แล้วปล่อยให้ชุดคลุมอาบน้ำตัวเก่งหลุดออกไปง่ายดาย

                 คนตัวเล็กหลับตาพริ้ม เขาชินกับสัมผัสของชานยอลแล้ว ชิน....ไม่ได้หมายความว่าเบื่อ ชินในความหมายของแบคฮยอนแปลว่าชานยอลคือที่สุดแล้ว  เขาชินกับทุกอย่างที่คนคนนี้ทำ

“อ๊า! ไอ้ชานยอล!!!”  แบคฮยอนเผลอครางเสียงแหลมเมื่อรู้สึกได้ถึงอะไรที่กำลังสอดแทรกช่องทางด้านหลัง คนตัวเล็กลืมตามองคนที่กำลังเคลื่อนกายอยู่บนตัว ชานยอลกัดฟันขบกรามแน่น เหงื่อไหลซึมลงมาจากไรผมเนื่องจากต้องใช้ความอดทนอดกลั้นมากที่จะไม่กระทำแบคฮยอนรุนแรงจนคนตัวเล็กเอวเดาะ

“กู...อืม.... ” ชายหนุ่มหลับตาครางพึมพำ ช่องทางอุ่นร้อนตอดรัดส่วนปลายของเขาแน่นเสียจนอยากจะกระแทกแรงๆแล้วเสร็จอีกสักสามสี่รอบ แต่พรุ่งนี้แบคฮยอนมีเรียนเช้า เขาเลยต้องพยายามยื้อยุดฉุดกระชากอารมณ์ของคนตัวเล็กให้นานที่สุด อย่างน้อยก็ให้ได้หายคิดถึงกันบ้างแหละน่า

                ไหล่เล็กสั่นไหวตามแรงกระแทกที่ถูกส่งมา แบคฮยอนหงายมือจิกกับหมอนหนุนเอาไว้ ใบหน้าหวานเหยเกเล็กน้อยเมื่อส่วนปลายแตะเข้ากับจุดเสียวของตัวเองแทบทุกครั้ง มือหนาช้อนสะโพกของคนตัวเล็กขึ้นมาพร้อมกับชันเข่าให้ทำอะไรได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม

“อะ..ฮะ...ชะ..ชาน..ชานยอล อ้ะ อ้ะ” คนตัวเล็กครางเสียงกระท่อนกระแท่นขาดตามห้วงอารมณ์ หน้าขาแกร่งที่กระทบกับบั้นท้ายจนเกิดเสียงดังไม่ได้น่ารำคาญเลยซักนิด มันกลับดี..ดีมากจนบอกไม่ถูกเลยล่ะ

                ชานยอลสวนสะโพกสอบถี่หลายๆครั้งเมื่อใกล้จุดสุดยอดเต็มที ร่างสูงเผลอกำมือที่จับไหล่ของแบคฮยอนแรงจนเกิดรอยแดงขึ้นมา แต่อารมณ์ ณ ตอนนี้คือเขาอยากปลดปล่อยจนไม่มีเวลาคิดหน้าคิดหลังแล้ว

                เสียงครางหวานๆข้างหูและเหงื่อที่ไหลออกมาจากตัวแบคฮยอนทำเอาชานยอลคลั่งเป็นรอบที่ร้อย น้ำสีขาวปลดปล่อยเข้าสู่ช่องทางสีแดง ร่างสูงถอนแกนกายออกมาเป็นช่วงที่คนตัวเล็กปลดปล่อยพอดี

                แบคฮยอนถูกดึงมานอนเกยบนแผ่นอกหนา คนตัวเล็กพูดงึมงำไม่กี่คำก็หลับคาซอกคอที่เต็มไปด้วยเหงื่อของชานยอลเสียแล้ว ไม่วายเอาแก้มนิ่มๆมาถูให้เขาใจสั่นอีกนะ  ร่างสูงอมยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะหยิบกองเสื้อคลุมมาคลุมเอวแบคฮอยนไว้ลวกๆ

                สายตาคมสำรวจดูว่าร่างเล็กมีรอยตรงไหนบ้าง อาจจะเป็นคิสมาร์กที่เขาชอบทำให้แบคฮยอนบ่อยๆแต่คราวนี้เพิ่มมาคือ

รอยมือที่ไหล่ขาว มือหนาลูบมันอย่างเบามือ แอบเหลือบตามองว่าแบคฮยอนหลับไปแล้วจริงๆถึงได้ก้มจูบไหล่ทั้งสองข้างที่ทำให้คนตัวเล็กเจ็บตัวเพราะตนเอง

                ลูกเสือที่กลายเป็นลูกแมวให้แค่เขานี่มันน่ารักจริงๆเล้ย......

มีต่อนะที่รัก เราคัมแบคแล้ว

CRAVE - Chapter 16

       แบคฮยอนถูกดันลงบนโซฟากว้างตามด้วยร่างสูงที่คลานมาคร่อมทับคนตัวเล็กไว้ มือเรียวจับชายเสื้อยืดของตัวเองเลิกขึ้นเห็นแค่หน้าท้องขาว กางเกงขาสั้นถูกดึงออกจากเรียวขาเหลือเพียงกางเกงชั้นในสีดำสนิท ชานยอลแทรกกายในหว่างขาขาว จับข้อเท้าเล็กๆพาดไหล่ตัวเองไว้  กดจูบข้อเท้าเล็กอย่างทะนุถนอมจนคนที่ผงกหัวขึ้นมามองถึงกับประหม่า 



ชานยอลจูบเท้าเขางั้นหรอ..... 



                ริมฝีปากที่กดจูบค้างไว้ที่ข้อเท้าเลื่อนสูงขึ้นตามเรียวน่องนุ่มนิ่ม แบคฮยอนจิกนิ้วลงกับโซฟาเมื่อปลายลิ้นร้อนลากผ่านตั้งแต่ข้อเท้าขึ้นมาถึงโคนขา รวมถึงสายตาเจ้าเล่ห์ที่ช้อนมองหน้าหวานด้วย แบคฮยอนกัดปากแน่นเมื่อชานยอลหยุดใบหน้าอยู่ที่ซอกขาของตัวเอง ปลายลิ้นเลียวนไปมาแต่ไม่ทำอะไรซักที


          คนตัวเล็กกระตุกด้วยความกระสันทันทีที่ปลายลิ้นของชานยอลเริ่มแทรกเข้ามาในชั้นในตัวเล็ก     ขาที่พาดอยู่บนไหล่แกร่งไหลลงมาอยู่ข้างเอวของชานยอลเหมือนเดิม มือหนาเกี่ยวขอบชั้นในตัวเล็กแล้วดึงลงมา คาอยู่ที่หัวเข่า บั้นท้ายนิ่มๆและจุดอ่อนไหวปรากฎสู่สายตา ลิ้นร้อนแลบเลียริมฝีปากช้าๆ ไล่มองตั้งแต่ใบหน้าและดวงตาเรียวรีที่ปรือลงฉ่ำน้ำ แบคฮยอนสะดุ้งเบาๆเมื่อนิ้วยาวลูบวนไปมาที่ช่องทางด้านหลังก่อนจะกดแทรกเข้ามาไม่ให้สัญญาณ คนตัวเล็กแอ่นสะโพกจนไม่ติดกับพื้นโซฟา


 "อะ..เข้ามาซักทีสิ จะลีลาทำไม อ๊า!!!" เสียงหวานครางหลงเมื่อสิ่งที่อยู่ในตัวตอนนี้ไม่ใช่นิ้วแล้ว ร่างสูงใช้ช่วงที่แบคฮยอนเผลอดึงกางเกงลงแล้วสอดท่อนเอ็นในช่องทางหวานไม่ให้คนตัวเล้กเตรียมตัวเพื่อที่จะเจอสิ่งของที่ใหญ่กว่านิ้ว ชานยอลขยับเอวช้าๆ จับขาเรียวของแบคฮยอนพาดขึ้นกับที่พิงของโซฟา ร่างสูงหมุนควงอยู่ภายในแกล้งคนที่กำลังหลับหูหลับตาร้องจนไม่เป็นภาษาเมื่อเขากดย้ำไปที่จุดกระสันที่ไวต่อความรู้สึกหลายๆรอบติดกัน


 "อ้ะ...อ้า..." แบคฮยอนจิกโซฟาจนแทยจะหลุดติดมือมาเมื่อยอดอกของตัวเองถูกครอบครองด้วยริมฝีปากของคนด้านบนทั้งที่ส่วนล่างยังขยับอยู่ ในเเววตาของชานยอลมีเงาของสิ่งที่กำลังผลุบโผล่เข้าไปในตัวของแบคฮยอน ช่องทางรักตอดรัดจนเขารู้สึกอยากจะกระแทกแรงๆจนแบคฮยอนแข้งขาอ่อนไปข้าง เหงื่อไหลลงมาตามปลายคางของแบคฮยอนรวมถึงน้ำใสๆที่ไหลออกมาจากเรียวปากบาง


       ชานยอลลูบใบหน้าหวานเบาๆ  มาหยุดที่ปากสีแดงสด คนตัวเล็กแลบลิ้นเลียปลายนิ้วแกร่งพร้อมกับช้อนตามอง ก่อนที่ริมฝีปากจะอมก้านนิ้วยาวทั้งสามนิ้วของชานยอล ปลานลิ้นเล็กเกี่ยวกระหวัดกับนิ้วของชานยอล แบคฮยอนทั้งออกแรงดูดและเลียจนมันชุ่มน้ำลาย มือเรียวที่จิกโซฟาไว้เอื้อมมากอบกุมมือใหญ่ที่กำลังเล่นกับปากของตัวเองช้าๆ แบคฮยอนใช้มือที่จับข้อมือของชานยอลชักมือหนาออกจากปากเล็กน้อยก่อนจะดึงเข้ามาอีกครั้ง คนตัวเล็กกำลังออรัลเซ็กส์ให้ชานยอลอยู่ เพียงแค่เป็นนิ้วมือแทนที่จะเป็นอวัยวะอย่างอื่นที่กำลังกระแทกเข้าไปในตัวของแบคฮยอนในตอนนี้


          ยิ่งชานยอลสวนกายกระแทกลึกเท่าไหร่แบคฮยอนก็ยิ่งตอดรัดแรงมากเท่านั้น จังหวะที่คนตัวเล็กตอดรัดด้านล่าง ริมฝีปากด้านบนก็จะดูดนิ้วของชานยอลแรงขึ้นกว่าเดิมตามจังหวะด้วย ทั้งใบหน้าและลำตัวเต็มเป็นสีแดงระเรื่อเกิดจากแรงอารมณ์ของคนเป็นฝ่ายรับ ชานยอลสวนสะโพกถี่ขึ้นเรื่อยๆเมื่อใกล้จะเสร็จเต็มทีแล้ว ร่างสูงดึงนิ้วออกจากปากเล็กที่กำลังครางเสียงดังอย่างสุดจะทน ไม่นานคนตัวเล็กก็ชิงปลดปล่อยเสียก่อน


         สะโพกสอบกระแทกเสยถี่ๆหลายครั้งก่อนจะปลดปล่อยภายในช่องทางด้านหลัง บั้นท้ายเล็กเต็มไปด้วยรอยแดงที่เกิดจากการบีบเค้นโดยมืออีกข้าง ชานยอลดึงกางเกงบอลของตัวเองขึ้นมาใส่ตามเดิม พลิกตัวให้แบคฮยอนอยู่ในท่าคลานเข่าหันหลังให้ตัวเอง น้ำสีขาวขุ่นไหลย้อนออกมาเต็มเรียวขาขาว ร่างสูงใช้มือที่ชุ่มไปด้วยน้ำลายของคนตัวเล็กแทรกเข้าไปในช้องทางที่ยังไม่เลิกขมิบตอดรัดถึงแม้ว่าจะเสร็จการเมคเลิฟแล้ว


      ก้านนิ้วชี้แกร่งหมุนวนไปมาในช่องทางสีแดงสด ยิ่งแบคฮยอนเผลอครางออกมาชานยอลก็ยิ่งแกล้งโดยการสวนนิ้วเข้าไปกดย้ำที่จุดกระสันของคนตัวเล็กอีกรอบ จนแบคฮยอนเผลอกรี๊ดเบาๆอู้อี้อยู่ตรงที่วางแขนของโซฟานั่นแหละชานยอลถึงได้เลิกแกล้งแล้วเอาน้ำของตัวเองออกมาแต่โดยดี


 "ลุกไปอาบน้ำไป..."


ก่อนจะลุกไปเตรียมชุดนอนให้คนที่กำลังนอนคว่ำหน้าโก่งบั้นท้ายงอนๆโชว์อยู่ ชานยอลก็อดไม่ได้ที่จะยื่นมือมาฟาดเนื้อแน่นเเรงๆเป็นรอยมือ


"ไปเอาชุดนอนมาให้กูเดี๋ยวนี้เลยนะไอ้กามชานยอลลลลลล" จนถูกแบคฮยอนแหวเสียงแหลมใส่นั่นแหละถึงจะไปได้ นี่มันยังไม่วายมากดจูบตรงแก้มก้นของแบคฮยอนแรงๆอีกนะ ไอ้บ้านี่ !!











 มีต่อนะฮะ เริ้ปป

CRAVE - Chapter 14

“ลองรถใหม่หน่อยมั้ยครับ ?”

                แบคฮยอนปรือตามองคนในชุดแวมไพร์ แก้วตาใสฉ่ำน้ำ คอนแทกเลนส์สีน้ำทะเลกลับดูดึงดูดชานยอลเหลือเกิน ริมฝีปากที่เผยอหอบหายใจก็ทำเอาร่างสูงใจกระตุกเหมือนกัน

                เสียงปิดประตูรถดังขึ้นพร้อมกับร่างของคนสองคนที่นัวเนียกันอยู่ ชานยอลถูกคนตัวเล็กดันให้นั่งที่เบาะข้างคนขับ ตามด้วยร่างเล็กคร่อมตักไว้

                แบคฮยอนอ้าปากรับลิ้นร้อนของคนใต้ร่างของตัวเอง ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดกันอย่างไม่มีใครยอมใคร กระดุมเสื้อลายเสือถูกปลดออกโยนไว้ที่เบาะคนนั่งเหลือเพียงร่างกายท่อนบนและแผ่นอกขาวบาง มือเรียวจับแขนแกร่งไว้ทั้งสองข้างโดยที่ยังไม่ละริมฝีปากออกจากกัน แบคฮยอนจับแขนของชานยอลไขว้กับที่พิงศีรษะ หยิบเสื้อของตัวเองมัดข้อมือแกร่งไว้

               

“ร้ายนักนะ...” ชานยอลพูดเสียงเบา หลุบตามองมือเล็กๆที่กำลังปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองออกทีละเม็ดจนเหลือเพียงสามเม็ดข้างล่าง แบคฮยอนใช้มือข้างที่ว่างเชยคางร่างสูงไว้ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้แล้วซุกกับซอกคอ พ่นลมหายใจอุ่นๆใส่พร้อมกับปลายลิ้นเล็กที่กำลังไล้ตั้งแต่หลังหูลงมาถึงไหปลาร้าของคนตัวสูง

                แบคฮยอนเอื้อมมือไปหยิดสายเข็มขัดนิรภัยข้างตัว แล้วรัดชานยอลไว้ไม่ให้ร่างสูงขยับตัวได้ คนตัวเล็กถดตัวลงไปนั่งข้างล่างที่วางเท้า ใช้มือลูบจากหน้าขาจนใกล้ส่วนอ่อนไหว เล็บกรีดกางเกงผ้าเดนิมพอมีเสียง ช้อนตากัดปากมองคนที่โดนกักตัวอยู่

“นี่ชานยอล..ให้กูช่วยมั้ย ?” เลื่อนใบหน้ากดจูบผ่านเนื้อผ้าถึงแม้จะรู้สึกได้ถึงความคับพองของสิ่งที่อยู่ข้างในนั้น

“แบคฮยอน..อย่าเล่น”

“ไม่ได้เล่น จริงจัง” แบคฮยอนพูดอีกครั้ง มือข้างที่ว่างรูดซิปกางเกงลงมาทันที ชั้นในสีดำเผยให้เห็นสู่สายตา วางมือลงกับตำแหน่งเป้ากางเกงออกแรงบีบเบาๆ

                นิ้วก้อยเรียวสวยเกี่ยวขอบกางเกงชั้นในลงมา มือกอบกุมส่วนแข็งขืนของอีกคนไว้แล้วรูดรั้งขึ้นลงช้าๆ นัยน์ตาสีน้ำทะเลช้อนมองใบหน้าของอีกฝ่ายเป็นครั้งที่สอง แลบลิ้นแตะลงกับส่วนหัวช้าๆโดยที่ยังสบตากับชานยอลอยู่

“อ่าห์...” ชานยอลเกร็งมือแน่นถึงแม้จะถูกผูกไว้กับเบาะด้วยเสื้อ ความเปียกชื้นจุดกลางลำตัวทำให้เขารู้ว่าแบคฮยอนกำลังทำอะไรอยู่ และกำลังมองตัวเองด้วยสายตาแบบไหน

               

                คนตัวเล็กยังแกล้งชานยอลอยู่ แบคฮยอนใช้ปลายลิ้นแลบเลียแท่งเนื้อตื่นตัวเหมือนเป็นไอติมจนเต็มไปด้วยน้ำลาย ริมฝีปากเล็กห่อเป็นวงกลมครอบครองแกนกาย มือข้างที่ว่างก็รูดรั้งส่วนที่เหลือจนสุดโคน ฟันซี่คมขูดกับส่วนอ่อนไหวของชานยอลเพิ่มความกระสันกว่าเดิม ร่างสูงเผลอยกสะโพกตอบกลับจนถูกคนตัวเล็กครางอือใส่

                แบคฮยอนทั้งดูดทั้งเลียจนเมื่อยปาก ช้อนตามองร่างสูงอีกครั้ง เหงื่อที่ไหลออกมาตามขมับและสันกรามที่นูนขึ้นมากกว่าเดิมเพราะชานยอลกัดฟันแน่น เสียงทุ้มคำรามในลำคอครั้งสุดท้ายก่อนที่น้ำสีขาวขุ่นจะถูกปลดปล่อยจนเลอะมุมปาก แบคฮยอนกลืนลงคอพร้อมกับรูดซิปกางเกงปิด มือเรียวแก้เสื้อที่รัดข้อมือแกร่งออกมาใส่ แล้วจึงค่อยปลดเข็มขัดนิรภัยให้

“ถึงหอเมื่อไหร่มึงโดนยันฟ้าเหลืองแน่แบคฮยอน...”

มีต่อนะแจ๊ะะะะะะ

CRAVE - Chapter 11

                คำพูดชวนโมโหทำเอาชานยอลหมดความอดทน มือหนาดึงแขนของแบคฮยอนมาติดกับตัวเองแล้วกระชากกระดุมเสื้อนอนหลุดออกมาทันที ร่างสูงกดมือเล็กลงกับเตียงพร้อมทั้งทาบร่างคร่อมทับ

                แบคฮยอนดิ้นแรงๆพร้อมทั้งน้ำตาที่ไหลอาบแก้ม แต่ริมฝีปากก็ถูกปิดเพราะปากของคนด้านบน จูบคราวนี้รุนแรงกว่าทุกครั้ง เพราะอารมณ์ของทั้งคู่ไม่ได้อยู่ในเกณฑ์ปกติ กางเกงนอนตัวเล็กถูกดึงออกด้วยมือข้างเดียว ลำคอและแผ่นอกบางถูกชานยอลทั้งขบกัดจนเป็นรอยแดง

“เพื่อนกันเขาไม่ทำแบบนี้หรอกแบคฮยอน” เสียงทุ้มกระซิบ แล้วกดจูบลาดไหล่บางเม้มทำรอยคิวมาร์ก คนตัวเล็กปล่อยให้ตัวเองถูกกระทำ มันไม่เชิงว่าเต็มใจ...แต่ก็ไม่เชิงว่าต้องการ

“........”

“เพราะกูไม่ได้เห็นว่ามึงเป็นเพื่อนกูไง กูถึงได้กล้าทำกับมึง”  

“ฮึก...ไอ้ชานยอล...อ๊ะ” แบคฮยอนแบคฮยอนเผลอครางทันทีที่คนบนร่างสอดส่วนแข็งขืนเข้ามาโดยไม่มีการเตรียมตัวใดๆทั้งสิ้นแล้วขยับตัว ชานยอลประสานมือไว้กับนิ้วเรียวของแบคฮยอน ทั้งที่ด้านล่างยังคงกระแทกกับช่องทางของแบคฮยอนอยู่

                ความรู้สึกตอดรัดแน่นด้านในทำเอาร่างสูงขบกรามแน่น ชานยอลไม่ได้สนใจมือข้างที่ว่างของแบคฮยอนที่กำลังจิกไหล่ตัวเองจนเลือดซิบ เท้าเล็กจิกกับผ้าปูเตียง ใบหน้าที่มีเหงื่อกับน้ำตาผสมกันกลับดูยั่วแบบบอกไม่ถูก เสียงใสที่ครางสั่นข้างหูทำเอาชานยอลอยากจะกระแทกให้แบคฮยอนทรุดคาอกตัวเอง

“อ๊า..มึง..กูโกรธมึง..อ่ะ..อยู่”

“อืม กูง้อมึงอยู่”

                ร่างสูงเสยสะโพกโดนจุดกระสันของคนใต้ร่าง แบคฮยอนครางเสียงหลงทันทีแต่ยังไม่ยอมหันหน้ามาสบตากับชานยอล  คนตัวเล็กกำผ้าปูที่นอนจนเจ็บมือไปหมด ชานยอลจูบวนไปทั่วหน้าหวาน ปลายจมูกไล่หอมแก้มยุ้ยๆที่แดงทั้งสองข้าง มือหนารั้งลำคอของแบคฮยอนเข้าหาตัวเองอีกครั้ง ดูดดุนซอกคอขาวสร้างรอยใหม่

                ลมหายใจอุ่นๆที่รดคออยู่ทำเอาคนตัวเล็กขนลุกซู่ ด้านล่างยังขยับต่อเนื่องในขณะที่ด้านบนก็เริ่มถูกลวนลามจากปาร์คชานยอล คนตัวเล็กพยายามไม่ตอบสนอง แต่เพราะสัญชาติญาณจึงห้ามไม่ได้ แต่นั่นก็ไม่ได้หมายความว่าเขาอยากให้เรื่องมันเป็นแบบนี้

ให้ตาย...

เขาเกลียดชานยอล....

แบคฮยอนอยากร้องไห้อีกรอบจังเลย...

มีต่อนะยูววววว

CRAVE - Chapter 7

                สิ้นสุดคำพูดกระดุมเสื้อนอนของแบคฮยอนก็ถูกปลดออกทันที มือหนาลูบไล้ผิวนุ่มลื่นมือ คนตัวเล็กที่กำลังงงๆอยู่เลยไม่ทันที่จะห้ามอะไร ริมฝีปากอิ่มกดจูบแก้มใสซับไปทั่วใบหน้าหวาน ลงมาลำคอขาวที่เพิ่งจะหายจากรอยคิสมาร์กรอบที่แล้วไป ลิ้นร้อนดูดดุนซอกคอขาวอย่างไม่เบานัก เสียงน้ำลายเฉอะแฉะดังลั่นห้องนอนที่เคยเงียบ มือข้างที่ว่างลดลงมาหยุดที่ตำแหน่งยอดอกสีหวาน ครอบครองลูกกวาดข้างซ้ายดูดดุนจนคนตัวเล็กครางกระเส่า มืออีกข้างสะกิดยอดอกอีกข้างไม่ให้คนได้หายใจหายคอ แบคฮยอนกัดปากแน่น มือเรียวกำผ้าปูที่นอนแทบจะหลุดติดมือมาด้วย

“ฮะ..อะ...มึง...” คนตัวเล็กเบ้หน้าเมื่อมือหนาเริ่มลูบไล้วนลงมาถึงหน้าท้องนุ่มนิ่มโดยที่ยังไม่เลิกวุ่นวายกับแผ่นอกของตัวเองซักที ใบหน้าหล่อเลื่อนลงมาจูบซับหน้าท้องนุ่มนิ่มจนคนตัวเล็กเกร็งด้วยความเสียว ถึงแม้ว่าจะเคยก็ไม่ได้แปลว่าแบคฮยอนจะชำนาญอะไรขนาดนั้นนะ

                เสียงดูดดังขึ้น รอยคิสมาร์กมีแทบทุกตำแหน่ง แบคฮยอนถูกอุ้มขึ้นมานั่งตักร่างสูงอีกรอบ ครั้งนี้เขาเพิ่งสังเกตว่าชานยอลถอดเสื้อแล้ว เสียงทุ้มติดหอบเอ่ยชิดใบหูเล็กพร้อมกับปลายลิ้นที่เล่นกับติ่งหูอันเป็นจุดอ่อนของแบคฮยอนจนแทบจะหายใจไม่ทัน

“เดี๋ยวันนี้กูจะสอนออนท็อป”

“หือ..อ๊ะ...ไอ้ชานยอล” กางเกงนอนขาสั้นถูกดึงออก ขาอ่อนปะทะกับแอร์เย็นๆที่กำลังถูกข่มด้วยอุณหภูมิร้อนจากคนในห้องทั้งสองคน นิ้วยาวไล้จากเข่าเนียนไปถึงต้นขาขาวใกล้กับสะโพกอวบนิ่ม มือออกแรงบีบขย้ำเบาๆให้คนตัวเล็กร้องครางเล่น

                กางเกงนอนผ้ายืดขายาวของชานยอลถูกถอดออกขว้างไปที่ข้างเตียง ส่วนแข็งขืนตั้งชันขึ้นมาโดยไม่ต้องปลุก มือหนาจับสะโพกของแบคฮยอนให้ยกขึ้นแล้วทิ้งตัวลงกับแกนกายของตัวเองทีเดียว บั้นท้ายนิ่มถูกทิ้งลงมากระแทกกับหน้าขาแกร่งจนเกิดเสียง ดัง

“อ๊า...อ๊ะ” แบคฮยอนครางเสียงหลงเมื่อปลายหัวมนแตะเข้ากับจุดเสียงที่สุดของร่างกาย ใบหน้าหวานเบ้ออกพร้อมกับกัดปากตัวเองแน่น ตาเรียวปรือลง มือยกไปคล้องคอของคนใต้ร่างไว้

“อืม..ต่อไปก็ขยับแบบนี้” ชานยอลยกสะโพกคนตัวเล็กขึ้นเล็กน้อยและปล่อยลงมาอีกครั้งจนแบคฮยอนเริ่มเข้าใจ แต่การขย่มแบบเด็กๆของแบคฮยอนนั้นยังไม่สะใจชานยอลเท่าไหร่ ตอนนี้เลยกลายเป็นว่าแบคฮยอนถูกจับกดเหมือนเดิมโดยมีชานยอลเป็นผู้คุมเกมส์เอง

                ขาเรียวยกพาดบ่าแกร่งไว้ นอนรับแรงกระแทกที่ดูเหมือนจะเริ่มแรงขึ้นเรื่อยๆตามแรงอารมณ์ของชานยอล แบคฮยอนโดนกระแทกกระทั้นจะหัวสั่นหัวคลอน แต่ทั้งคู่ก็ไม่หยุดถึงแม้ว่าเสียงครางและเสียงเตียงจะลั่นห้องและอาจจะดังไปถึงห้องอื่นแค่ไหน ถึงแม้ว่าหัวเตียงจะกระแทกกับผนังห้องที่ติดกับห้องของเพื่อนชานยอลก็ตาม

                ร่างสูงกัดฟันแน่นเมื่อถูกความนุ่มร้อนด้านในตอดรัดแน่นตามจังหวะ สันกรามนูนขึ้นมาเห็นได้ชัด บั้นท้ายนิ่มๆของแบคฮยอนสั่นตามแรงกระแทกของเขา แกนกายที่ขนาดเล็กกว่าเริ่มปริ่มน้ำขาวขุ่นออกมา ใบหน้าหวานที่เต็มไปด้วยเหงื่อชื้นกลับดูเซ็กซี่เหลือเกินในตอนนี้ ใช้เวลาไม่นานแบคฮยอนก็ปลดปล่อยน้ำรักเลอะหน้าท้องของเขา

                ชานยอลคำรามในลำคอเป็นครั้งสุดท้ายก่อนจะปลดปล่อยออกมาบ้าง น้ำเหนียวหนืดสีขาวขุ่นไหลย้อนออกมาจากช่องทางด้านหลังของคนตัวเล็กที่ยังตอดรัดอยู่ ชานยอลถอนแกนกายออกพร้อมกับหยิบกางเกงนอนขายาวข้างเตียงมาใส่  แบคฮยอนหลับไปแล้ว คนตัวเล็กเพียงแค่ยื่นหน้ามาจูบปากอิ่มเบาๆและหลับคาอกเขาไปแล้ว ริมฝีปากบางที่แดงเจ่อเผยออ้าออก หายใจเป็นจังหวะรดแผ่นอกหนาทั้งที่มือยังคล้องอยู่กับต้นคอแกร่ง

เหมือนว่าชานยอลจะลืมบอกแบคฮยอนไปอย่างนึงนะ...ว่าเขาไม่ได้อยากบุหรี่ตั้งแต่แรกแล้ว...

CRAVE - Chapter 3

                คำพูดอ่อยๆจากปากแดงๆน่าจูบให้ช้ำทำเอาชานยอลสติหลุด ร่างสูงดึงมือแบคฮยอนมานอนที่เตียงแล้วพลิกร่างคร่อมทันที แต่คนตัวเล็กก็ยังท้าทายอยู่ มือที่ถูกจับก็ข่วนที่หลังมือหนาเบาๆ

                เจ้าของริมฝีปากหยักก้มลงบดขยี้ริมฝีปากบางๆด้วยความรุนแรงตามอารมณ์ ลิ้นทั้งคู่เกี่ยวกันไปมาพอกับมือของชานยอลที่ค่อยๆแหวกสาบเสื้อคลุมอาบน้ำทีละนิด มือของแบคฮยอนที่ไม่รู้จะวางไว้ตรงไหนถูกยกมาโอบรอบคอชานยอลและดึงรั้งปรับองศาจูบให้แนบชิดกว่าเดิม

                เสียงจ๊วบจ๊าบดังแทนเสียงเพลงที่ออกมาจากหูฟังของชานยอล พร้อมกับร่างกายเปลือยเปล่าที่ถูกถอดเสื้อคลุมออกไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ เหลือเพียงชั้นในตัวเล็ก ส่วนชานยอลก็ถอดเสื้อกล้ามออกแล้ว เหลือเพียงช่วงบนและกางเกงบ๊อกเซฮร์เท่านั้น แบคฮยอนกัดปากแน่นเมื่อรู้สึกถึงลิ้นที่กำลังละเลงต้นคอของตัวเองอยู่ขณะนี้ ฟันคมขบกับผิวขาวๆจนเกิดรอยสีกุหลาบ ก้านนิ้วยาวสะกิดยอดอกสีชมพูจนเริ่มแดงด้วยแรงอารมณ์ ริมฝีปากหยักผละออกจากซอกคอขาวลงมาที่ยอดอกสีหวาน ชานยอลใช้ริมฝีปากครอบครองยอดอกทั้งสองข้างสลับกันไปมา มือก็เริ่มเลื้อยลูบไล้เข้าที่เอวบางเหมาะมือ

“อ๊ะ....” แบคฮยอนเผลอครางเมื่อชานยอลไล้ริมฝีปากลงมาจนถึงหน้าท้องนุ่มนิ่ม สัมผัสจากลิ้นสากๆทำเอาคนไม่เคยถึงกับขนลุกซู่แต่ก็ยังพยายามอวดเก่ง มือเล็กกำผ้าปูที่นอนแน่น หน้าท้องหดเกร็งเพราะความรู้สึกเสียววูบ

“เสียวก็คราง เสียงมันทำให้สนุกกว่าเดิมนะ..” ชานยอลเลื่อนตัวข้นมากระซิบชิดใบหูขาวและกดจูบกับกกหูเบาๆ มือเกี่ยวเอาชั้นในตัวเล็กออกเผยให้เห็นบั้นท้ายขาวแน่น

“อ๊ะ..ไอ้บ้า...ยะ..อย่าบีบ อื้อ...” เสียงหวานครางอือเมื่อมือหนาขยำเข้าที่บั้นท้ายกลมแรงๆ ขาเรียวถูกจับข้อเท้าและแยกออกจากกันกว้างเผยให้เห็นช่องทางด้านหลังที่ปิดสนิท นิ้วยาวไล้ลงมาลูบวนช้าๆทำเอาแบคฮยอนหดเกร็ง  โคนขาอ่อนด้านในถูกดูดทำรอยคิสมาร์กจนแทบไม่เหลือที่ว่าง

                ชานยอลเอื้อมมือไปหยิบขวดเจลหล่อลื่นแล้วควักเนื้อเจลเย็นๆลองลูบต้นขาก่อน คนตัวเล็กขนลุกซู่กำผ้าปูที่นอนแน่น

“แบค กูจะไม่หยุดแล้วนะถ้ามึงไม่บอกตอนนี้”

“อือ....มึง..มัน..อ๊ะ...”

“หยุดหรือเปล่า ?”

“มันจะเจ็บไหม...”

“ครั้งแรก ก็เจ็บมั้ง กูไม่เคยรับ ไม่รู้เว้ย”

                แบคฮยอนทำท่าคิดหนักก่อนจะยันตัวลุกขึ้นนั่งทันที แขนเล็กโอบรอบคอแกร่งแล้วดึงให้ชานยอลโน้มลงมาคร่อมทับตัวเอง กระซิบเบาๆชิดใบหู

“กูเชื่อใจมึงนะ...”

                ทันทีที่คนตัวเล็กพูดจบสัมผัสเย็นๆที่ต้นขาก็ทำเอาครางอือ ชานยอลก้มลงมาจูบแลกลิ้นกับแบคฮยอนอีกครั้ง พยายามดึงคนตัวเล็กให้สนใจอยู่กับจูบตอนที่เขาจะเข้าไป

                นิ้วยาวกดแทรกเข้าไปได้แค่นิดเดียวเพราะช่องทางของแบคฮยอนมันตอดรัดแน่นเหลือเกิน คนตัวเล็กสะดุ้งด้วยความเจ็บแต่ทำอะไรไม่ได้จึงระบายอารมณ์กับจูบตอนนี้ แบคฮยอนเป็นฝ่ายสอดลิ้นเข้าไปดูดกับปลายลิ้นของชานยอลหวังฟ้องว่าตัวเองเจ็บ ทว่าร่างสูงกลับดันนิ้วพรวดเข้าไปจนสุด และดึงออกทันที ทำแบบนี้ไปเรื่อยๆจนแทรกเข้าไปได้ถึงนิ้วที่สาม ช่องทางสีหวานเริ่มขยายตัวแต่ยังรัดแน่นเหมือนเดิม น้ำตาจากหางตาทำให้ชานยอลนึกสงสาร

“เจ็บไหม ?”

“เจ็บอ่ะ..ฮือ...ชานยอลมันเจ็บบบบบ”

“เจ็บก็จิกหลังกูไว้ ข่วนไปเลยก็ได้”

                ชานยอลชักนิ้วทั้งสามออกมาทันที กางเกงบ็อกเซอร์ที่เป็นปัญหาถูกดึงออกและโยนไปกองรวมไว้กับชุดก่อนหน้า แบคฮยอนมองร่างกายเปลือยเปล่าของคนตรงหน้าด้วยความรู้สึกแปลกๆ  ฮือ..ทำไมของไอ้ชานยอลมันใหญ่จังวะ

                มือหนาชักรูดท่อนเอ็นตัวเองสองสามครั้งแล้วจ่อส่วนหัวเข้ากับช่องทางของคนตัวเล็ก เสียบพรวดเดียวจนแบคฮยอนสะดุ้ง ร่างบางเบ้หน้าด้วยความเจ็บอีกรอบแต่ก็ระบายไปกับแผ่นหลังของชานยอลไปแล้ว

                ชานยอลค่อยๆขยับสะโพกช้าๆให้แบคฮยอนปรับตัว ไม่นานช่องทางที่ตอดรัดแน่นก็เริ่มผ่อนคลายให้เขาเข้าไปสำรวจได้ง่ายๆ ร่างสูงเริ่มหมุนควงหาจุดกระสันของร่างเล็กเจอ แบคฮยอนแหกปากครางลั่นห้องอย่างอดไม่ไหวเมื่อถูกกระแทกเข้าที่จุดเสียวแบบนี้

“อ่ะ...อ๊า..ชานยอล..ตรงนั้น แรง แรงอีก อ๊ะ” เล็บยาวจิกลงกับไหล่แกร่งแรงๆระบายความเสียวซ่านทั้งหมดของตัวเอง เสียงหวานครางกระท่อนกระแท่นรับกับจังหวะกระแทกของชานยอล ผ้าปูที่นอนยับยู่ยี่ จากเจ็บเริ่มเปลี่ยนเป็นความรู้สึกเสียวใจจะขาด ใจนึงอยากให้ชานยอลมันไปกระแทกตำแหน่งอื่นบ้าง แต่อีกใจนึงก็อยากให้มันเน้นย้ำอยู่ที่จุดที่เขาเสียวที่สุดตอนนี้

                เสียงหอบหายใจและเหงื่อจากขยับของร่างสูงที่ไหลลงมาช่างดูเซ็กซี่สำหรับแบคฮยอนเหลือเกิน จังหวะการขยับตัวหรือแม้แต่เสียงสบถตอนที่เขาเผลอตัวรัดมันแน่นกลับดูน่าฟังที่สุด ใบหน้าหล่อที่ขมวดคิ้วเข้มนี่มัน.....

“มึง อ๊ะ..กู...กูเสียว...ตรงนั้นแรงๆ ชานยอล....ชาน...ตรงนั้น อ๊า” สะโพกนุ่มนิ่มกระแทกกับหน้าขาแกร่งจนเกิดเสียงดัง พอๆกับหัวของแบคฮยอนที่สั่นตามแรงกระแทกที่ถูกส่งมาจากคนที่กำลังขยับตัวอยู่ข้างบน

“ชานยอล..อ๊ะ..กู..อื้อ..จะเสร็จแล้วนะ อ๊า” แบคฮยอนครางเสียงหลงเป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่แกนกายของตัวเองจะปลดปล่อยน้ำรักสีขาวขุ่นออกมาเต็มหน้าท้องของตัวเอง

                ใช้เวลาไม่นานความรู้สึกอุ่นๆและวูบโหวงก็เกิดในช่องท้องน้อย ชานยอลปลดปล่อยในตัวของคนตัวเล็กและถอนกายออกมาทันที เลือดความบริสุทธิ์และคราบน้ำสีขาวขุ่นไหลออกมาพร้อมกัน

มีต่อนะคะ CRAVE