วันเสาร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2559

#SF – JEALOUS







                สิ้นประโยคปาร์คชานยอลก็ไม่รีรอให้เสียเวลาไปมากกว่านี้ เขาโน้มตัวลงมาประกบริมฝีปากกับคนตัวเล็กกว่าอย่างหนักหน่วง หากแต่เพียงว่าครั้งนี้กลับไม่มีอารมณ์ครุกกรุ่นของคนตัวสูงที่ส่งความรู้สึกผ่านริมฝีปาก มีเพียงจูบอันแสนคุ้นเคยของทั้งสองร่างที่รู้กันเป็นอย่างดี ปาร์คชานยอลค่อยๆไล่เล็มริมฝีปากเล็กอย่างแผ่วเบา คล้ายกับปุยเมฆนุ่มๆที่คอยละเลียดสัมผัส เขาใช้แขนทั้งสองข้างรั้งเอวบางเข้ามาแนบชิดตัวเองก่อนจะดูดดุนริมฝีปากเล็กเป็นเชิงขออนุญาตพร้อมกับสอดลิ้นเข้าไปเก็บเกี่ยวความหอมหวานจากคนตรงหน้าอย่างใจเย็น

                ในทีแรกแบคฮยอนออกแรงดิ้นและขัดขืนเล็กน้อย แต่แล้วพอได้รับสัมผัสจากชานยอลก็ทำให้คนตัวเล็กกว่ายอมอ่อนข้อลง และค่อยๆปล่อยตัวเองไปตามแรงอารมณ์ที่ร่างสูงเป็นฝ่ายเริ่มนำและชักจูง จนคนตัวเล็กไม่มีทีท่าจะขัดขืนหรือผลักไสอีกแล้ว ทุกอารมณ์โกรธก่อนหน้านี้หายไปพร้อมกับมีความโหยหาและความคุ้นเคยจากทั้งสองมาแทนที่

                ใบหน้าสวยหลับตาพริ้มรับจูบจากคนตัวสูงกว่า มือเรียววางไว้บนไหล่กว้างพร้อมกับเอียงใบหน้าเพื่อปรับองศาให้จูบครั้งนี้แนบชิดยิ่งขึ้น แบคฮยอนรู้สึกถึงกระดุมเสื้อของตัวเองที่กำลังถูกปลดลงเรื่อยๆจนถึงเกือบเม็ดสุดท้าย

                ชานยอลยังคงบดขยี้จูบอย่างต้องการตามแรงอารมณ์ที่เริ่มปะทุขึ้น และเขาไม่คิดจะหยุดมันในเวลานี้แน่นอน มือสากลูบไล้ไปตามหน้าท้องแบนราบที่ก่อนหน้านี้เคยมีไขมันหยุบหยับแต่ปัจจุบันมันถูเปลี่ยนเป็นกล้ามเนื้อสมวัย แต่ไม่ว่ายังไงชานยอลก็ชอบมันอยู่ดี เขาค่อยๆลากมือขึ้นมาถึงหน้าอกเนียนที่ถูกประดับด้วยตุ่มไตสีอ่อน ขยับนิ้วแกร่งสะกิดเร้ายอดอกเล็กอย่างหยอกล้อก่อนจะจงใจออกแรงกดปลายนิ้วเคล้นคลึงจนเริ่มแข็งตัว

                แบคฮยอนสมองขาวโพลนจากสัมผัสที่ชานยอลมอบให้ ในตอนนี้เขาคิดอะไรไม่ออกได้ปล่อยให้ตัวเองคอยสนองทุกอย่างที่ชานยอลกำลังกระทำ เผยอริมฝีปากสวยกดจูบตอบรับอีกคนแนบแน่นแม้จะเริ่มรู้สึกเจ็บจากการถูกบดขยี้ซ้ำๆแล้วก็ตาม แต่แรงอารมณ์ที่มีมากในตอนนี้ทำให้ไม่สามารถยั้งคิดอะไรได้ หน้าอกขาวบางแอ่นรับสู้มือใหญ่ของร่างสูงโดยไม่รู้ตัว

 ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้งที่เขาเป็นฝ่ายที่เต็มใจโดนล้อมและโดนฉุดขึ้นลงไปตามร่างสูงคนนี้

".. อื้อ .."

                เลื่อนมือเรียวสวยขึ้นคล้องคอหนาพร้อมกับบีบลูบท้ายทอยของเจ้าของผมสีแดงเพลิงเบาๆ และก่อนที่ลมหายใจจะถูกพรากไปจนหมดแบคฮยอนเป็นฝ่ายผละปากออกก่อนจะหอบหายใจเล็กน้อยกับการจูบที่ดุเดือดเมื่อสักครู่

                ทันทีที่ริมฝีปากของทั้งสองแยกออกจากกัน ปาร์คชานยอลก็ไม่ปล่อยให้แบคฮยอนต้องคอยนาน เขาเริ่มจู่โจมซอกคอขาวเป็นลำดับถนัดมา ลากลิ่นร้อนไปตามแนวสันกรามเรียวเล็กพลางขยับนิ้วบีบเคล้นยอดอกสวยอย่างสนุกมือ

                ร่างกายของแบคฮยอนอ่อนยวบเป็นขี้ผึ้งรนไฟทันทีที่เจ้าของผมสีแดงเพลิงตวัดลิ้นเลียติ่งหูเล็กอันเป็นจุดสำคัญที่มีเพียงปาร์คชานยอลเท่านั้นที่รู้

"ไงแบคฮยอน อยากให้ผมหยุดตอนนี้รึเปล่าครับ" เสียงทุ้มเบาที่ไม่ว่าจะฟังตอนไหนก็ดูจะรื่นหูไปเสียทุกครั้งสำหรับคนตัวเล็กกำลังเอ่ยอย่างลองเชิง ในขณะที่ร่างสูงแทรกตัวเข้ามาระหว่างขาเล็กได้สำเร็จ

                แบคฮยอนไม่ตอบ เขารั้งคอคนตรงหน้าลงมากระซิบอะไรบางอย่างก่อนที่ชานยอลจะกระชากเสื้อเชิ้ตตัวบางออกจากร่างอีกคนอย่างไม่ใยดี ลิ้นร้อนจู่โจมตุ่มไตสีหวานอีกครั้ง เขาจงใจทั้งดูดทั้งขบเม้มเลียจนได้ยินเสียงจ๊วบจ๊าบปะปนไปกับเสียงหอบหายใจของแบคฮยอน

"อ๊ะ.. อ่า.. ชานยอล"

                นิ้วเรียวสวยของคนตัวเล็กสอดเข้าขยำกลุ่มผมสีแดงเพลิงเบาๆพร้อมกับแอ่นอกเข้าหาโพรงปากอุ่นอย่างลืมตัว หลับตาเชิดหน้าพลางขบเม้มริมฝีปากเพื่อสะกัดกลั้นเสียงอันหน้าอาย

"อย่ากัดปากสิแบคฮยอน ถ้ารู้สึกดีก็ปล่อยมันออกมาให้ฉันได้รู้"

"ตะ.. ตรงนั้นเดี๋ยวก่อน อื้ออ.. " ยังไม่ทันสิ้นประโยคมือใหญ่ก็ลากลงไปถึงเป้ากางเกงเล็กเสียก่อน ชานยอลค่อยๆลูบผ่านเนื้อผ้าช้าๆราวกับว่าต้องการให้มันตื่นตัวอย่างเต็มที่เสียก่อน

                ทางฝ่ายแบคฮยอนหลังจากที่โดนปลุกเร้าอารมณ์จนเกือบถึงขีดสุดแล้วก็ได้แต่ใช้สองมือยันตัวเองไว้ไม่ให้ตกจากขอบโต๊ะแต่งหน้าพร้อมกับส่งเสียงอื้ออึงเมื่อคราวที่ใครอีกคนจับต้องร่างกาย

                และตอนนี้เขาไม่รับรู้อะไรอีกแล้ว ถ้าชานยอลจะลงโทษละก็ บอกเลยว่าแบคฮยอนคนนี้ยอมแล้ว หากเมื่อรู้ตัวอีกที กางเกงสแลคขายาวของคนตัวเล็กก็ถูกถอดออกไปพร้อมกับชั้นในสีสะอาดตา และชานยอลก็ยังคงเป็นชานยอล มือสากเลื่อนไปกอบกุมส่วนอ่อนไหวที่ชูชันล่อให้เข้าไปสัมผัส ก่อนจะออกแรงรูดรั้งอย่างเบามือ

"อ่า.. อ๊ะ.."

ความร้อนจากฝ่ามือหนาหรืออะไรก็ตามที่ทำให้เขาต้องโอนอ่อนให้กับสัมผัสของชานยอลแบคฮยอนไม่อยากจะสนใจ

                เพราะตอนนี้ที่หน้าสนใจกว่าคือลิ้นร้อนของพ่อหนุ่มสุดฮอตหนึ่งในสามผัวของแฟนด้อมกำลังลากเลียไปตามความยาวที่มีไม่มากของแกนกายเล็ก ชานยอลครอบปากดูดส่วนหัวเบาๆอย่างไม่นึกรังเกียจก่อนที่จะโพรงปากอุ่นจะครอบครองมันไว้พร้อมกับขยับเข้าออกช้าๆ แบคฮยอนรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังถูกราชสีห์ตัวสูงชักจูงไปไหนมาไหนได้ตามใจชอบ

                โพรงปากชุ่มน้ำยังคงทำหน้าที่ปลุกเร้าร่างเล็กอย่างไม่ลดละ ชานยอลเร่งจังหวะเข้าออกให้มากขึ้นอีกพร้อมกับจงใจดูดดุนส่วนปลายอย่างเอาใจ จนแบคฮยอนจะเสร็จเสียเดียวนั้นทั้งๆที่เพิ่งจะเริ่มไปได้ไม่เท่าไร

"ชะ..ชานยอล อื้อ.."

                ยังไม่ทันจะขาดคำ ร่างกายไม่รักดีของแบคฮยอนก็กระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำรักออกมาเข้าปากอีกคน คนตัวเล็กหอบหายใจถี่พลางปรือตามองคนตัวสูงที่อ้าปากรับน้ำรักของเขาและกลืนลงไปอย่างไม่นึกรังเกียจ ชานยอลใช้นิ้วหัวแม่มือเช็ดมุมปากที่เลอะคราบน้ำรักของคนตัวเล็กออกก่อนจะใช้อีกมือเลื่อนไปลูบใบหน้าหวานที่แสนจะหวงแหนอย่างเบามือ

"หวานเหมือนเดิม ไม่ว่าจะตรงไหน"

                คำพูดไม่กี่คำของปาร์คชานยอลเล่นเอาใบหน้าสวยของใครอีกคนสีจัด ไหนจะสายตาที่มองร่างกายของเขาอย่างโลมเลียนั่นอีก ไม่เอาแล้ว ถ้ายังจะนานกว่านี้คนอื่นต้องสงสัยแน่ว่าเขาสองคนหายไปไหน แต่ยังไม่ทันจะไปขยับตัว คนตรงหน้าก็ปลดเข็มขัดราคาแพงออกมามัดมือเล็กไว้ทั้งสองข้าง

"จะเล่นอะไร.."

"อะไรที่นายจะรู้สึกดีนั้นแหละแบคฮยอน"

                ร่างสูงดันตัวแบคฮยอนให้อยู่ในท่าก้มโค้ง หันหน้าเข้ากระจกเงาบานใหญ่ เขานั่งคุกเข่าลงก่อนจะแยกขาเรียวสวยออกเผยให้เห็นช่องทางรักที่เต้นตุบๆราวกับเชิญชวนให้เข้าไปสัมผัส ชานยอลแหวกแก้มก้นเล็กออกพร้อมกับซุกหน้าลงไปก่อนจะใช้ลิ้นโลมเลียหน้าช่องทางจนเปียกแฉะ เรียกเสียครางไม่เป็นภาษาของแบคฮยอนได้เป็นอย่างดี

"อ๊ะ.. อ๊าาา.. "

                เผยอปากครางกระเส่าพร้อมกับขยับก้นแนบชิดกับใบหน้าคมอย่าลืมตัว ปลายเท้าจิกเกร็งแน่นระบายความเสียว ก่อนจะสะดุ้งตัวเล็กน้อยทันทีที่แกนนิ้วยาวสอดเข้ามาแทบลิ้นแฉะอย่างไม่ทันตั้งตัว ร่างสูงทิ้งตัวแนบแผงอกแน่นแนบไปกับแผ่นหลังเนียนพลางขยับนิ้วเข้าออกช้าๆ จากหนึ่งกลายเป็นสองนิ้ว ช่องทางสีหวานตอบรับแกนนิ้วเป็นอย่างดี ร่างเล็กใต้ร่างบิดเร้าไปมาอย่างต้องการ

ชานยอลไม่อยากจะคิดเลยว่าถ้าเขาอะไรใส่เข้าไปตอนนี้มันจะเสียวขนาดไหน

"อาห์.. อ้าา เอาเข้ามาเลย.."

                แน่นอนว่าปาร์คชานยอลไม่ขัดใจร่างเล็กตรงหน้า เขาใช้อีกมือปลดกางเกงสีดำพร้อมกับชั้นในสีเข้มลงไปกองที่หน้าขาพร้อมกับดึงแกนนิ้วออกจนแบคฮยอนร้องครางเสียงหลงทันทีที่รู้สึกวูบไหวในท้องน้อย

"แบคฮยอน.." เสี้ยงทุ้มเอ่ยเรียกก่อนที่ร่างเล็กๆของแบคฮยอนจะถูกอุ้มขึ้นไปนั่งอยู่บนโต๊ะแต่งหน้าตัวยาว แผ่นหลังเนียนแนบกับกระจกเงาอย่างไม่ต้องสงสัย

                มืออีกข้างรูดรั้งแกนกายตัวเองอีกสองสามครั้งจนมันแข็งตัวเต็มที่พร้อมกับ แยกขาเรียวออกจากกันก่อนจะจ่อส่วนนั้นไว้ปากช่องทางสีหวานที่เหนอะหนะไปด้วยน้ำลาย พร้อมกับดันมันเข้าไปจนส่วนหัวผลุบหายเข้าไปในช่องทาง

"อึก.. ชะ.. ชานยอล.."

                ร่างเล็กหลับตาแน่นพร้อมกับยกสองแขนที่ถูกพันธนาการด้วยเข็มขัดคล้องคอหนา เขารู้สึกว่าช่องทางมันกำลังตอดรัดแกนกายใหญ่ของอีกคนอัตโนมัติโดยที่ไม่ต้องใช้สมองสั่งการ รวมถึงตอนนี้ที่แบคฮยอนกำลังพยายามดันตัวเองเข้สแกนกายอีกคนจนมันผลุบหายเข้าไปในช่องทางถึงครึ่งลำ

                ชานยอลไม่รอช้าเขาเริ่มถอยแกนกายออกเล็กน้อยเพื่อตั้งหลักก่อนจะกระเข้าไปจนสุดความยาว ความหึงหวงถูกแทนที่ด้วยแรงอารมณ์ทั้งหมดและมันก็ถูกส่งผ่านทางการกระทำที่ทั้งสองร่างต่างตอบรับกันเป็นอย่างดี

"อ่าห์ แบคฮยอนนา.. "

" อ๊า.. อ้ะ.. อ้าา.."

                จังหวะรักของทั้งคู่เริ่มรุนแรงขึ้นตามลำดับ ชานยอลยกขาเรียวข้างหนึ่งพาดบ่าเอาไว้แล้วโน้มตัวลงไปซุกไซร้ซอกคอขาวพลางขยับสะโพกเข้าออกอย่างต่อเนื่อง แกนกายเล็กเสียดสีกับหน้าท้องแกร่งทุกครั้งตามจังหวะรักจนมันแทบจะแตกเสียเดียวนั้น

"อ้ะ.. ละ ลึกเกินไปแล้ว อ๊าา.. " แบคฮยอนอ่อนระทวยเกินกว่าจะจะตอบโต้อะไร เขาเพียงแค่เชิดหน้าเผยแากครางกระเส่าไม่เป็นภาษา เซ็กส์ของชานยอลร้อนแรงเสมอไม่ว่าที่ไหน และแบคฮยอนก็เต็มใจจะรับมัน

" มีใครอยู่ในห้องรึเปล่าครับ ผมลืมโทรศัพท์ไว้"

                เสียงเคาะประตูจากภายนอกดังขึ้นในขณะที่สองร่างกำลังสอดประสานกันได้อย่างดี แบคฮยอนที่ดูจะมีสติมากกว่ายกมือขึ้นปิดปากกลั้นเสียงครางในขณะที่ชานยอลก็พร้อมจะกระแทกแกนกายเข้าไปซ้ำๆอย่างไม่สนใจสิ่งรอบข้าง

"อืม.. ตอบมันไปสิแบคฮยอน"

"อ้ะ.. ฉัน .. อื้อ! เองจงอิน ปะ แปบนะ อ.."

"เฮ้! พี่โอเครึเปล่าแบคฮยอน"

"อะ อื้ม.. อ้า.. อ้ะ.. โอเค"

                ริมฝีปากได้รูปยกยิ้มน้อยๆทันทีที่โดนมือเล็กฟาดจนเป็นรอย เพราะในขณะที่แบคฮยอนตอบรุ่นน้องในวงเขาจงใจหมุนวนสะโพกพลางกระแทกเข้าออกอย่างรวดเร็ว

                เพียงแค่ชั่วอึดใจที่ถูกรบกวน ก่อนจังหวะรักจะเริ่มอีกครั้ง ชานยอลก้มมองช่องทางที่ตอบรับแกนกายใหญ่อย่างรู้งานที่ไม่รู้ตอนนี้ถูกชโลมไปด้วยน้ำอะไรต่อมิอะไรมากมายจะรู้สึกทะลึ่งไปหมด ไหนจะภายในที่จะตอดรัดแกนกายของเขาจนเหมือนไม่อยากในเอาออกไปไหน

"แน่นชิบหาย.. ซี๊ดด.."

                ทุกครั้งที่มีเซ็กส์กันไม่มีครั้งไหนที่ทั้งสองร่างจะรู้สึกอยากปฎิเสธการกระทำของกันและกัน แบคฮยอนถูกดึงลงมาให้ยืนบนพื้นก่อนจะหันหน้าเข้ากระจก สองมือแกร่งแบะแก้มก้นเล็กออกก่อนจะสอดแท่งเนื้อยาวเข้าออกไม่ยั้งจนได้ยินเสียงเรื้อกระทบกันปะปนไปกับเสียงครางกระเส่า
               
"บะ.. เบาหน่อย สุดหล่อ.. อ้าา .. ไม่ไหวแล้ว อ๊าา! "

ในหน้าหวานชื้นเหงื่อเชิดขึ้นอีกครั้งก่อนจะกระตุกเกร็งปล่อยน้ำรักออกมาอีกครั้งโดยที่ยังไม่ทันจะสัมผัสมันเลยด้วยซ้ำ เห็นดังนั้นชานยอลก็ไม่รีรอให้อีกร่างสำเร็จความใคร่ไปเพียงคนเดียว เขายกเขาเรียวเกี่ยวเอวไว้อีกครั้งก่อนจะหลับหูหลับตากระแทกแกนกายใหญ่ถี่รัวจะอีกคนแทบจะร่างแตกเพราะความรุนแรงและคับแน่นภายในนั้นเหลือเกิน

"ฉันรักนาย.. แบคฮยอน อืมม.."

"อาห์ .. อื้ออ.. "

                หยาดน้ำเหนียวข้นถูกปล่อยเข้าไปในตัวแบคฮยอนจนเขารู้สึกวูบไหวในช่องท้องอีกครั้ง ชานยอลขยับเข้าออกอีกสองสามทีก่อนจะฉีดพ่นน้ำพันธุ์ออกมาจนหมดโดยที่ช่องทางสีหวานก็กวาดเก็บมันไว้ภายในทั้งหมด ใบหน้าคมซุกลงกับกลุ่มผมสีดำสนิทเพื่อสูดความหอมที่หลงใหลอีกครั้งก่อนจะถอดแกนกายออกจนแบคฮยอนแทบจะล้มทั้งยืนหากไม่มีวงแขนแกร่งของร่างสูงโอบเอวไว้

"รีบแต่งตัวซะ ฉันจะเอาโทรศัพท์ออกไปให้จงอิน" ร่างเล็กพยักหน้ารับพร้อมกับเอื้อมมือลงไปสัมผัสช่องทางสีหวานที่ค่อยๆคืนตัวเบาๆ น้ำหนืดที่ติดนิ้วมาด้วยทำให้เขารู้สึกทะลึ่งแปลกๆ แต่รู้ตัวอีกทีก็ตอนที่ชานยอลเข้ามาจูบหน้าผากแล้วเดินออกไปพร้อมกับโทรศัพท์ของรุ่นน้องในวง











/////// สามารถไปคอมเม้นแบ่งปันความกามกันได้ที่ http://writer.dek-d.com/tanggwatanya/writer/viewlongc.php?id=1385339&chapter=29 หรือ #ฟิคเสี้ยนชบ ที่เก่าที่เดิมที่เคยคุ้นตาของพวกเราได้เลยนะคะ///////
































วันพฤหัสบดีที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2559

CRAVE - Chapter 25

                ชานยอลกดตัวแบคฮยอนลงกับเตียง คนตัวเล็กตกใจนิดหน่อยแต่ก็เริ่มปรับตัวได้หลังจากคำพูดอันเป็นสัญญาณว่ารู้กัน
                เขาทั้งคู่ห่างหายเรื่องนี้ไปเกือบเดือนเพราะกำลังยุ่งๆ เหมือนไฟที่รอน้ำมันจุดให้ร้อนกว่าเดิม ยิ่งห่างหายกันไปแบบนี้ยิ่งคิดถึงกันมากขึ้น


“คิดถึงกูอ่ะดี๊” แบคฮยอนเอ่ยแกมหยอกเมื่อชานยอลผละริมฝีปากออกมา แขนเล็กโอบรอบคออีกคนอย่างรู้งาน


“จะยั่วอะไรนักหนาวะมึงเนี่ย” ชานยอลใช้นิ้วชี้เคาะหน้าผากแบคฮยอนเบาๆพลางปล้นจูบจากริมฝีปากเล็กอีกรอบ มือหนาจับเอวคอดไว้ ผ้าคลุมอาบน้ำที่ทำท่าจะหลุดออกจากไหล่เล็กก็ไม่หลุดดูยั่วอารมณ์ของเขามากกว่าเดิมเสียอีก


“ที่ยั่วเพราะคิดถึงมึงไง ควาย”


                เป็นคำด่าที่โคตรน่ารักเลยในตอนนี้....


“มึงแม่ง..โง่ แค่นี้ก็ไม่รู้”


“รู้อะไร” ชายหนุ่มขมวดคิ้วมองคนใต้ร่างที่เอาแต่เม้มปากจิ้มลิ้มนั้นไม่หยุด มือหนาเลื่อนขึ้นไปเขี่ยริมฝีปากแดกฉ่ำของแบคฮยอนไปมา อดจะยิ้มเพราะความเอ็นดูไม่ได้ ใครบอกว่าชานยอลติดแบคฮยอนกัน แบคฮยอนต่างหากที่ติดเขาน่ะ ไม่งั้นไม่ยั่วขนาดนี้หรอก


“อย่าแกล้งโง่ไอ้สัด...” พูดยังไม่ทันจบประโยคแขนเรียวก็ดึงข้อมือหนาให้โถมใส่ตัว ริมฝีปากอิ่มกดจูบที่ปากแดงบาง ลิ้นร้อนสอดแทรกเข้าภายในกลีบปากนุ่มด้วยความรุนแรงตามอารมณ์ที่ห่างหายกันมานาน


                ลิ้นร้อนเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของอีกฝ่าย ชานยอลดึงดูดกลีบปากแดงสด มือหนาแหวกสาบเสื้อคลุมสีขาวจนหลุดออกมากองที่ไหล่เล็กขาวสะอาดตา


                หลังจากสังเกตว่ารอยที่เคยทำไว้ที่คอแบคฮยอนมันเริ่มจางหายไปแล้ว ชายหนุ่มกดจมูกสูดดมความหอมที่ซอกคอขาวเต็มแรงจนได้ยินเสียงหายใจลอดเข้าหู มือหนาสอดใต้ชุดคลุมอาบน้ำราคาแพงไปใต้เอวบาง เค้นสะโพกนิ่มใช้ปลายจมูกเลื่อนฟัดทั่วซอกคอและแผ่นอก

                แบคฮยอนผู้ที่แพ้ชานยอลแค่เรื่องบนเตียงก็ได้แต่ทำอะไรไม่ถูกมือเรียวจิกกำผ้าปูที่นอนแน่นจนมือสวยช้ำ ไม่ใช่เพราะกลัว แต่เพราะความเสียวที่อีกฝ่ายส่งมาให้ต่างหาก


“มึง...อ่ะ...”


“อะไร กูทำไมครับ?”

                ลมหายใจร้อนเป่ารดซอกคอและกกหูทำเอาแบคฮยอนตัวอ่อนยวบ ร่างบางคลายมือที่กำผ้าปูที่นอนไว้แล้วปล่อยให้ชุดคลุมอาบน้ำตัวเก่งหลุดออกไปง่ายดาย

                 คนตัวเล็กหลับตาพริ้ม เขาชินกับสัมผัสของชานยอลแล้ว ชิน....ไม่ได้หมายความว่าเบื่อ ชินในความหมายของแบคฮยอนแปลว่าชานยอลคือที่สุดแล้ว  เขาชินกับทุกอย่างที่คนคนนี้ทำ


“อ๊า! ไอ้ชานยอล!!!”  แบคฮยอนเผลอครางเสียงแหลมเมื่อรู้สึกได้ถึงอะไรที่กำลังสอดแทรกช่องทางด้านหลัง คนตัวเล็กลืมตามองคนที่กำลังเคลื่อนกายอยู่บนตัว ชานยอลกัดฟันขบกรามแน่น เหงื่อไหลซึมลงมาจากไรผมเนื่องจากต้องใช้ความอดทนอดกลั้นมากที่จะไม่กระทำแบคฮยอนรุนแรงจนคนตัวเล็กเอวเดาะ


“กู...อืม.... ” ชายหนุ่มหลับตาครางพึมพำ ช่องทางอุ่นร้อนตอดรัดส่วนปลายของเขาแน่นเสียจนอยากจะกระแทกแรงๆแล้วเสร็จอีกสักสามสี่รอบ แต่พรุ่งนี้แบคฮยอนมีเรียนเช้า เขาเลยต้องพยายามยื้อยุดฉุดกระชากอารมณ์ของคนตัวเล็กให้นานที่สุด อย่างน้อยก็ให้ได้หายคิดถึงกันบ้างแหละน่า


                ไหล่เล็กสั่นไหวตามแรงกระแทกที่ถูกส่งมา แบคฮยอนหงายมือจิกกับหมอนหนุนเอาไว้ ใบหน้าหวานเหยเกเล็กน้อยเมื่อส่วนปลายแตะเข้ากับจุดเสียวของตัวเองแทบทุกครั้ง มือหนาช้อนสะโพกของคนตัวเล็กขึ้นมาพร้อมกับชันเข่าให้ทำอะไรได้ง่ายขึ้นกว่าเดิม


“อะ..ฮะ...ชะ..ชาน..ชานยอล อ้ะ อ้ะ” คนตัวเล็กครางเสียงกระท่อนกระแท่นขาดตามห้วงอารมณ์ หน้าขาแกร่งที่กระทบกับบั้นท้ายจนเกิดเสียงดังไม่ได้น่ารำคาญเลยซักนิด มันกลับดี..ดีมากจนบอกไม่ถูกเลยล่ะ


                ชานยอลสวนสะโพกสอบถี่หลายๆครั้งเมื่อใกล้จุดสุดยอดเต็มที ร่างสูงเผลอกำมือที่จับไหล่ของแบคฮยอนแรงจนเกิดรอยแดงขึ้นมา แต่อารมณ์ ณ ตอนนี้คือเขาอยากปลดปล่อยจนไม่มีเวลาคิดหน้าคิดหลังแล้ว


                เสียงครางหวานๆข้างหูและเหงื่อที่ไหลออกมาจากตัวแบคฮยอนทำเอาชานยอลคลั่งเป็นรอบที่ร้อย น้ำสีขาวปลดปล่อยเข้าสู่ช่องทางสีแดง ร่างสูงถอนแกนกายออกมาเป็นช่วงที่คนตัวเล็กปลดปล่อยพอดี


                แบคฮยอนถูกดึงมานอนเกยบนแผ่นอกหนา คนตัวเล็กพูดงึมงำไม่กี่คำก็หลับคาซอกคอที่เต็มไปด้วยเหงื่อของชานยอลเสียแล้ว ไม่วายเอาแก้มนิ่มๆมาถูให้เขาใจสั่นอีกนะ  ร่างสูงอมยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะหยิบกองเสื้อคลุมมาคลุมเอวแบคฮอยนไว้ลวกๆ


                สายตาคมสำรวจดูว่าร่างเล็กมีรอยตรงไหนบ้าง อาจจะเป็นคิสมาร์กที่เขาชอบทำให้แบคฮยอนบ่อยๆแต่คราวนี้เพิ่มมาคือ
รอยมือที่ไหล่ขาว มือหนาลูบมันอย่างเบามือ แอบเหลือบตามองว่าแบคฮยอนหลับไปแล้วจริงๆถึงได้ก้มจูบไหล่ทั้งสองข้างที่ทำให้คนตัวเล็กเจ็บตัวเพราะตนเอง


                ลูกเสือที่กลายเป็นลูกแมวให้แค่เขานี่มันน่ารักจริงๆเล้ย......










มีต่อนะที่รัก เราคัมแบคแล้ว